و بالاخره میفهمیم که..................

یکم جدی بودن پشت"شوخی کردم"هست.

یکم کنجکاوی پشت"هیچی همینجور پرسیدم"هست.

قدرت احساس زیادی که در جمله"به من چه اصلا" نهفته است.

و اندکی درد پشت"اشکالی نداره"هست.

بازم که رفتی

آخ.........

حد عقل پاتو از روش بردار

نمیذار که سفره دلم پیش غریبه وا بشه

این بغض نشکسته باید سهم خود خدا بشه

آه خدایا …

عجب دورانی بود

کودکی …

التیام زخمهایش

بوسه های گرم و صادقانه بود

و اکنون …

گذشت زمان

التیامی بر زخمها نیست

یادمان می دهد

چگونه با درد زندگی کنیم

لحظاتی وجود دارند که دراز کشیده ای و خیره به آسمان

و یک چیزی مثل صاعقه وجودت را خالی میکند

زیرلب میگویی : دیگه مهم نیست !

دل هرزه ای ندارم که از این بوم رو اون بوم بشینه …

دلخوشی آخرش تو بودی …

 که اونم با قلبم خاکش کردم.

حرف های دلم را هرگز کسی نمیفهمد ، فقط روزی مورچه ها خواهند فهمید !

روزی که در زیر خاک گلویم را به تاراج میبرند …

واقعا

به نازم به ناز کسی که به نازش ننازد

اخه اینم ولش کردم بعدش چکار کنم............................

یه موقه هایی میگم اصلا ولش کن..............

چه فایده پیشه من.........

اما..............................

قلبت کجاست..........

میدونی بهتری حالت دوستی چی؟؟

وقتی که داری میری حد عقل قلبم رو نشکن

هر چند قبلش به خاطر رفتنت خورد شده

هرکه اشتباه میکنی  و قلب کسی رو میشکنه میگه معذرت میخوام

آخه چرا نمیخواهین بفهمید که قلبی که میشکنه با معذرت خواهی دردش خوب میشه ولی جاش هرگز نمیره

هرچی که نمی بایست بشنوم رو شنیدم

حق نداشتم ناراحت بشم

اگرم میشدم

یا میگفتن معذرت میخام یا میگفتن شوخی بود.

وبازهم:

برای قایم کردن بغضم میخندم.